دو با دو میشود پنج
دو با دو ( Two & Two ) فیلمی کوتاهی از «بابک انوری» است که زمینه دیکتاتوری را در قالب ارتباط ها استاد و دانش‌آموز در یک مکتب قصه می نماید و آخرین غافلگیر کننده دارااست . این فیلم کوتاه در مرزو بوم انگلیس و در یک مکتب اهل ایران درست شده و چهار‌مین فیلم کوتاه «بابک انوری» به شمار می رود . «دو با دو» در فستیوال فیلم بفتا ٢٠١٢ هم نامزد اخذ جایزه شد . «بابک انوری» در زمینه ی این فیلمش میگوید : ( برای اینجانب مدام دیدنی بوده که ببینم مردمان تا کجا عقب می‌نشینند و اذن می دهند که به آن‌ها تحمیل گفته شود . آیا می توانیم نقطه‌ای را گزینش کنیم که از آنجا به بعد از آن شکستن مرزهای پرسش حتمی شود؟ اینجانب معتقدم «دو با دو» یک پیام جهانی داراست و محدود به یک حیطه یگانه از عالم یا این که یک مملکت مختص نمی شود . ما هنوز نیز در دنیای کنونی شاهد گونه های متعدد استبداد هستیم , چه در شرق و چه در غرب . (
بابک انوری کلام اکانت تحویل می دهد . دیکتاتوری و استبداد و زورگویی در هر جامعه و هر قشری میتواند باشد . ربطی نیز بدین ندارد که حکومت یک مرز و بوم بر شالوده «ولایت مطلقه فقیه» و «سلطنتی» یا این که «لیبرال دموکراسی» است .
هنر را در‌این هفت دقیقه فیلم کوتاه «دو با دو» فهم و شعور کردم و برای چندمین توشه به اینجانب تذکر شد که هنر این نیست که فردی که خویش را هنرمند به اکانت میاورد انگیزه غایی و هر مضمون و فکری را که در راز داراست در قالب «حدیث و آیه» به عبارتی «اول» فیلم بیاورد . این غایت عدم فهم درست و تعریف داشتن صدق از هنر است . هنر از «کلمات» , «جملات» و «دیالوگ‌های» معمولی به شم نگاه خیره‌کننده دانش‌آموزی تبدیل می گردد که با این که می داند «مقاومت در قبال استبداد» جانش را به خطر می‌اندازد البته از عقیده خویش دست نمی‌کشد و قربانی دیکتاتوری معلمی میشود که حتی بی سر و صدا در قبال آن روزی احتمال دارد به ضابطه و بها والایی در یک جامعه تبدیل شود .
فریاد‌های آن پسرک بر راز همکلاسی‌هایش این معنا را می رساند که خموشی در‌این بُرهه در معنای «رضایت» با ادامه فرایند «استبداد» است . گرچه پیشین از وی دانش‌آموز دیگری نیز سوال مینماید البته وی خوف تمام وجودش را فرا گرفته و در طول پرسش به تته پپه میفتد و با جواب معلمش که از وی می خواهد چه بسا به آن چیزی که می پندارد تامل نکند قائلش ختم به سود می گردد . ارگانیک است که برای مقاومت در قبال این جور دیکتاتوری , چنان اقتدار و مقاومت جانانه‌ای می‌خواهد که بتواند به پُتکی تبدیل شود که ظالم را چنان بر رمز جای خودش بنشاند که دیگر به خویش اذن ندهد که چنین کاری انجام دهد .
قطره‌های خون آن دانش‌آموز که بر روی تخته میپاشند پایه‌گذار حرکتی می شود که با مرگ خویش در روح دیگری متولد میکند و ثمره میدهد .